100. Setny post!

Tak to już setka. Mamy na kocie sto postów. Prawie od dwóch lat zasypujemy Was ciekawostkami, spostrzeżeniami, piosenkami itp. Dziękujemy, że jesteście z nami.

Nie będę już dłużej przynudzać, przechodzę od razu do posta. Mam nadzieję, że moje "dzieło" Wam się spodoba. 

Dawno albo nie tak dawno

Żyły sobie księżniczki dwie

Piękne były obydwie

Piękny zamek miały

Lecz poza nim nigdy nic nie zwiedzały

 Przyczyną tego zdarzenia

Była chora Elsa od urodzenia

Dziewczyna choć chciała

Nad mocą kontroli nie miała

Kiedy królową została

Siostra jej Anna przyszłego męża wybrała

Wściekła na dziewczyny naiwność

Lodem poczęstowała ludność

Kiedy w strachu uciekła do lasu

Siostra pojechała szukać jej szałasu

Po drodze dziewczyna miłość spotkała

I nawet na gadającego bałwana się nadziała

Gdy już dotarła

Siostra serce jej rozdarła

Anna w nadziei na ratunek

Pośpieszyła do Hansa po pocałunek

Ten jednak by nie zadziałał

Bo ten do niej miłością nie pałał

Hans chcąc tron objąć

Nie mógł się już cofnąć

Elsę zamknął w więzieniu

A Annę zostawił w skrajnym oziębieniu

Kiedy Annie Olaf przyszedł z pomocą

Elsa wydarła się z węzłów przemocą

Elsa pewna, że siostrę zabiła

Na nieuwagę sobie pozwoliła

Hans okazję zauważył

I na Elsę z mieczem wyskoczyć się odważył

Dziewczyna życie prawie straciła

Ale siostra ją ocaliła

Zamrożone ciało

Ostrze powstrzymało

Elsa w rozpacz ogromną wpadła

Gdyż wina za śmierć siostry na nią spadła

Ku wszystkich zdziwieniu

Nagle wszystko uległo rozmrożeniu

Miłość sprawiła

Że wiosna znów się pojawiła

Księżniczki szczęściem pałały

I w zamku przyjęcie wydały

Aley

Wspaniałych wakacji!